20 t/m 24 juli

20-7-2011: Alesund – Geiranger (65 km)

Gisteren zat ik in een folder te lezen en vond de oplossing voor mijn route van vandaag. Het was nota bene een route die beschreven werd voor auto's en motoren (gelukkig hebben er kennelijk weinig de folder gelezen). Ik had de route zelf nooit bedacht omdat hij een ferry bevatte die zigzagde tussen 4 plaatsen. Bovendien ging deze ferry om 9.45 uur en daarna pas weer om 15.50 uur.
Ik moest dus heel vroeg op om niet het risico te lopen de ferry te missen. Er waren enige onzekere punten. Ik moest eerst een andere ferry nemen. Deze ging weliswaar frequent, maar als je hem mist heb je zo een half uur vertraging. Daarna volgende een weg, die op basis van de kaart kon vriezen en dooien. Heel veel klimmen en dalen of redelijk vlak.
Om 6.30 uur was ik op en omstreeks 7.15 uur zat ik op de fiets. Alles zat mee. Om Alesund uit te komen, bleek ik ook nog door een tunnel van ruim 600 meter te moeten. Op dit vroege uur was het redelijk rustig, maar later op de dag had ik het geen pretje gevonden. De eerste ferry legde net aan toen ik aan kwam rijden. Daarna volgde nog 15 kilometer en daar had ik nog bijna 2 uur voor. Er bleken maar 2 matige klimmen in te zitten. Uiteindelijk was ik met bijna een uur respijt in de vertrekplaats, nou plaatsje. Daar heb ik in een soort bushokje zitten ontbijten en mezelf verveeld. Daarna volgde dus een zigzag ferry-vaart van een uur.
Er volgde nog een mooie rustige weg in een smalle vallei waar wel een geleidelijke klim in zat van 300 meter. En toen was ik in Hellesylt. Daar volgde de derde ferry van de dag. Deze stond te boek als een toeristische ferry door het Geirangerfjord, volgens sommige folders het mooiste fjord van Noorwegen. Vanuit de ferry had ik al zicht op de 11 haarspeldbochten waar ik morgen mee begin. Wat zal het worden? Fietsen of lopen?
Het is inmiddels bijna bedtijd. Ik zat nog even aan de picknick-tafel te internetten en er gebeurt wat de hele dag al gebeurt. Plotseling vallen de grote regendruppels op het scherm van mijn netbook.

21-7-2011: Geiranger – Alstad (47 km).

Het werd fietsen. Ik ben best een beetje trots op mezelf, want het was geen makkie. Bovendien zat het weer niet mee. Ik was al wakker geworden van de regen op mijn tent. Ik heb me nog enkele keren omgedraaid, want de Noorse Helga had een (vrijwel) droge dag beloofd. Uiteindelijk toch maar opgestaan en het was half 10 voordat ik op de fiets zat. De weg was vrij druk. Als ik niet moest stoppen om even op adem te komen, dan wel om het verkeer door te laten. Het duurde dan ook tweeeneenhalf uur voordat ik boven was.
Halverwege de afdaling kwam ik langs een camping met een kafetaria. Nat en koud besloot ik te stoppen. Of het nu aan de Nederlandse leiding lag: hamburger, sorry op; hotdog, sorry op. Ik moest het doen met een frietje en een erg smakelijke warme chocola.
Nadat ik weer terug was op 0-niveau en met de ferry overgestoken, stond ik voor de keus. Kamp opslaan of verder fietsen Het was nog vroeg, dus ik besloot nog wat verder te fietsen nadat ik inkopen had gedaan.
Morgen is er weer een van de do's: de trollstigen. Dat is wederom een weg met veel haarspeldbochten. Maar deze is heel fotogeniek en dus een toeristische atractie. Ik doe 'm eigenlijk wel van de verkeerde kant. Ik ga namelijk de haarspeldbochten naar beneden, maar het kwam nu eenmaal zo uit.

22-7-2011: Alstad – Laerem (70 km)

Trollstigen in de mist. Ik was expresse vroeg opgestaan om te profiteren van een rustigere weg. Ik moest vandaag naar ruim 850 meter, maar gisteren had ik de eerste 200 al gedaan. Van mijn kant was het een erg geleidelijke klim. Met name de eerste 500 meter gingen heel lekker in een rustig tempo omhoog. De laatste 250 meter werden langzaam steiler. De laatste 100 meter kwam ik in de mist terecht. Nadat ik de top over was bleek het eerst 200 meter naar beneden te gaan voordat de echte haarspeldbochten begonnen. Op dat punt was het ineens een drukte van jewelste. Toeristenbussen, souvenierwinkel, maar ook warme chocolade en een broodje. Daar was ik wel aan toe. Na 200 meter afdaling door de mist en miezerregen was ik behoorlijk koud en nat.
Nadat ik enigszins opgewarmd was, begon de afdaling via de haarspeldbochten. Al snel zat ik in een file achter een bus en een stel auto's. Ik wilde wel sneller, maar kon niet. Op een gegeven moment hadden de bus voor mij en een tegenligger-bus zich op een smal stuk volledig klem gemanouvreerd. Ik heb het even aangezien en zag toen kans mij met mijn fiets langs de bussen te werken. Daarna had ik min of meer vrij baan. Van de tegenliggers had ik niet zoveel last. Door het slechte weer heb ik amper foto's gemaakt, dus mensen die mooie foto's van de Trollstigen willen zien, moeten het met google doen.
In Andalsnes aangekomen wil ik naar het westen gaan waar een 6 kilometer lange tunnel was. Volgens de kaart was er een weg/pad omheen. Ter plaatse aangekomen bleek echter reeds in het begin dat pad dusdanig overwoekerd was dat het kennelijk zelden gebruikt werd. Ik durfde het er niet op te wagen. Vlak voor de tunnel was een bushalte waar met pictogrammen was aangegeven dat er geen fietsen door de tunnel mochten, maar dat de fietsen in de bus moesten. Alleen de dienstregeling die er hoorde te hangen was er niet meer. Ik ben dus maar terug gefietst naar Andalsnes. Daar wilde ik bij Tourist Info navragen hoe het zat, maar het was zo druk dat ik het maar heb laten zitten. Ik ga nu een andere route volgen, die ik al eerder had overwogen.
Ik zit nu naar de Tour de France te kijken. Het wordt spannend op de Alpe d'Huez, dus ik ga dit afsluiten.
De Tour werd onderbroken i.v.m. de bomaanslag in Oslo. Later volgde ook nog het onthutsende nieuws over de schietpartij in het jeugdkamp.

23-7-2011: Laerem – Ballsneset (82 km)

Vanmorgen tijdens het ontbijt het verschrikkelijke nieuws dat met name het aantal slachtoffers in het jeugdkamp veel groter was dan eerder gemeld. Verder was inmiddels bekend dat de dader een Noorse rechts-extremist was.
Tijdens het opbreken van het kamp regende het nog een beetje, maar werd en vooral bleef het droog. Het zonnetje echter de hele dag niet gezien.
Toen ik vanmorgen vertrok was ik van plan richting de Atlantic Road (de Noorse naam heb ik even niet paraat) te gaan. Dit is weg met een aaneenschakeling van 8 bruggen die onmiddellijk aan de oceaan ligt. Tijdens het fietsen begon ik mij steeds meer af te vragen of dat wel verstandig was. Na de Atlantic Road lag weer een tunnel waar ik niet door mocht en dat betekende dat ik dezelfde weg terug moest nemen. Nam ik niet teveel hooi op mijn vork? Het zou dan wel eens krap kunnen worden met de tijd. Wilde ik de laatste week jakkeren of juist rustig aan doen. Ik besloot het laatste. Tijdens mijn lunch aan een picknicktafel tegenover de supermarkt, nog eens goed naar de kaart gekeken en de knoop doorgehakt. Geen Atlantic Road, maar min of meer rechtstreeks naar Trondheim. De komende dagen dus een rustig programma en in beginsel in ieder geval ook nog een dag om Trondheim te bekijken.

24-7-2011: Ballsneset – Gjora (64 km)

Toen ik vanmorgen wakker werd scheen de zon op mijn tent. Het was nog een waterig zonnetje en verdween al weer snel achter de wolken. Nadat ik onderweg was brak de zon echter echt door.
De dag begon met twee lange tunnels waar ik omheen moest. Soms is zo'n omweg extra mooi. Vandaag viel het wel tegen. Het grootste deel van de route werd het uitzicht op het Sunndalsfjord belemmerd door bomen. Het wegdek voor dergelijke omwegen is meestal niet zo best, omdat er geen onderhoud wordt gepleegd.
Daarna volgde de weg door het Sunndal richting Oppdal. Het was een mooie route tussen twee hoge bergketens. In het begin was de weg ook lekker rustig, maar zo tegen de middag werd het steeds drukker. Toen ik rond 14.30 uur bij een camping kwam, besloot ik dan ook te stoppen. Ik zou het per slot van rekening rustig aan doen de laatste week en als ik morgen bijtijds vertrek heb ik hoop ik weer een rustige weg.
Dat gaf mij bovendien de gelegenheid om een laatste handwasje (wat ondergoed, sokken en een setje fietskleren) te doen. Maar ja, we zijn in Noorwegen. Mijn wasje hing nog niet goed en wel aan de lijn, of de stralende zonneschijn sloeg om in een regenbui. Inmiddels is het weer droog en komt er een waterig zonnetje tussen de wolken door. Ik wacht maar even af. Zonodig kan ik mijn spullen alsnog in de droger doen.

Foto's deel 6: https://picasaweb.google.com/Gerd.Caarls/ZuidNoorwegen2011Deel6?authkey=Gv1sRgCLvh37KMnLpC#