De eerste week

25-6-2011: Kristiansand Airport – Skottevik (25 km)

Voor mijn vertrek had ik op de KLM-site voor mijn fiets een stuks extra bagage geboekt (kosten 44 Euro). Kom ik vandaag op Schiphol, beweren ze bij hoog en bij laag, dat op hun site staat dat je fietsen niet online kunt boeken. Moet ik nog een keer het off-line tarief van 55 Euro betalen (de reeds betaalde 44 Euro in mindering brengen, kan uiteraard niet). Maar goed, toch weer opgelucht toen ik mijn fiets in Kristiansand uit het vliegtuig zag komen.
Vandaag de eerste 25 kilometer gefietst. Viel wel tegen. Hoewel ik dicht langs de kust fiets zijn er veel korte, maar venijnige klimmetjes.

26-6-2011: Skottevit – Mandal (88 km)

De eerste echte fietsdag zit erop. Ik kan niet zeggen dat het echt een makkie was. De hele dag was een aaneenschakeling van korte, maar vrij steile, klimmetjes. Bovendien stond er een westen- dus tegenwind, die in de loop van de dag aangroeide tot een stevig briesje.
Verder was het weer mooi. Vrijwel de hele dag zonnig. De temperatuur had net iets hoger mogen zijn. Het was nu in de zon te warm voor een jas en in de schaduw wel een beetje frisjes.
Halverwege de dag bleek mijn achterrem het niet meer te doen. Inspectie leerde dat een remblokje weg was. Mijn remmen hebben losse remblokjes in de houdertje, die op de plaats gehouden worden met een onhandig pinnetje. Toen ik een nieuw remblokje wilde monteren, viel het pinnetje in het gras en was verdwenen. Even denken bracht de oplossing. Ik sleep al jaren in mijn EHBO-zakje wat veiligheidsspelden mee die ik nooit gebruik heb. De klein veiligheidsspeldje bleek een handigere oplossing dan het pinnetje.
Op de camping heb ik nog wat gesleuteld aan mijn fiets, o.a. olie verversen. Olie verversen?? Ja, inderdaad. Mijn Rohloff-naaf moet een keer per jaar verzien worden van verse olie. Omdat de Rohloff-naaf de neiging heeft olie te verliezen als de fiets plat ligt (bijv. in het vliegtuig), heb ik het olie verversen uitgesteld tot na de vlucht.
Inmiddels heb ik net gegeten, maar zonder pilsje. Sommige supermarkten (Kiwi) waren wel open op zondag, maar voor de alcohol-schappen hingen gordijnen. Kortom: geen verkoop van alcohol op zondag. Ik heb nog een blikje over van gisteren en dat ga ik straks als slaapmutsje opdrinken.

27-6-2011: Mandal – Farsund (77 km)

Vanmorgen werd ik wakker van de regen. Na nog een tijdje lezen in bed, werd het rond achten droog en dus hoogtijd om op te staan. De rest van de dag is het gelukkig droog gebleven, hoewel het wel de hele tijd bewolkt bleef. Nu net (20.00 uur) is het zonnetje gaan schijnen.
Vandaag had ik mijn eerste echte klim. Ik was gewend aan de korte klimmetjes, dus bij elke bocht dacht ik nu zal het wel gaan dalen, maar nee. Het blijf maar stijgen en nog vrij steil ook (verzet 1).
Volgens mijn horloge (tevens hoogtemeter) bleek het uiteindelijk een klim van ongeveer 200 meter. Ik moet toegeven dat ik een aanmerkelijk deel lopend heb afgelegd.
Zoals gezegd: het is 20.00 uur: hoog tijd om te gaan eten.
`s Avonds ontmoette ik een Duits en een Nederlands fietsend stel. Beiden waren in Bergen begonnen en het Duitse stel was op weg naar Kristiansand en vandaar met de trein naar Oslo. Het Nederlandse ging naar Gotenburg en van daar met de boot naar Denemarken. Van hen hoorde ik dat er in een weg waar ik morgen over zou moeten een stuk was weggespoeld. Zij hadden slechts met de grootste moeite langs gekund.

28-6-2011: Farsund – Feda (45 km)

Nadat ik vorig jaar in de Canadian Rockies vrij weinig echte problemen bergop had gehad, dacht ik dat Noorwegen ook wel zou moeten lukken. Kennelijk heb ik ofwel mezelf schromelijk overschat, ofwel Noorwegen behoorlijk onderschat. Volgens mij heb ik de eerste 3 dagen in Noorwegen al meer bergop gelopen dan mijn hele vakantie in Canada. Mijn dagafstand van vandaag is ook niet bepaald om over naar huis te schrijven. Als het zo doorgaat, zal ik veel rechtstreekser naar Trondheim moeten fietsen als ik van plan was.
Vandaag heb ik al een stukje afgesneden. Zoals gisteren gezegd, was er een weg geblokkeerd. Dat was in een omweg voor fietsers van ongeveer 20 km, doordat er in de kortste weg een tunnel was waar geen fietsers door mochten. Enkele kilometers voor deze tunnel werd ik gepasseerd door een camper die even verder langs de weg stopte. Achterop de camper zat een (lege) drager voor fietsen. Ik dacht waarom niet? Ik stopte naast de camper en legde de chauffeur in het Engels uit wat er aan de hand was en vroeg of hij mij mee kon nemen door de tunnel. Hoewel de chauffeur heel matig Engels sprak, werd de situatie met enige moeite duidelijk en kreeg ik inderdaad een lift. In de camper zaten twee oudere (80+) echtparen en zij waren net gestopt om te gaan lunchen. Ik mocht dus eerst mee lunchen en werd daarna gedropt voorbij de tunnel.
Het weer begon en eindigde vandaag nog iets slechter dan gisteren. Wederom werd ik wakker van de regen, maar vandaag werd het pas droog nadat ik een uurtje gefietst had. De rest van mijn fietsdag is het droog gebleven, maar wel bewolkt. Sinds ik op de camping sta, komen er regelmatig stortbuien naar beneden. Gelukkig heeft zelfs dit kleine campinkje een keukentje, zodat ik lekker droog kan zitten (en ook elektra heb voor mijn netbook). Zo meteen ga ik koken.

29-6-2011: Feda – Egersund (87 km)

Regen, regen, regen en nog eens regen. Dat is een korte samenvatting van vandaag.
Ik kwam een Duitser tegen uit Berlijn. In eerste instantie ging hij mij met een sneltreinvaartje al klimmend voorbij terwijl ik aan het lopen was. Toen het even later weer naar beneden ging, haalde ik hem weer in. Daarna haalde we elkaar over en weer in en maakte telkens een praatje. Hij vertelde mij o.a. dat het morgen (en 't weekend) mooi weer zou worden. Ik zag hem voor het laatst toen ik in een afdaling met een vaartje van 50 km/u aan 'm voorbij racede. Ik ben echt niet iemand die veel risico neemt in afdalingen, maar hij ging wel heel langzaam. Hij had verteld dat hij ook naar Egersund ging, maar hij staat hier niet op de camping.
In de uitverkoop bij Bever had ik in het voorjaar een regenjack gekocht dat was afgeprijsd van 300 euro naar 70 euro. In de labels werd het aangeprezen als wind- en waterdicht en ook fantastisch goed ademend. Vandaag heeft het jack de ultieme test gekregen. Het is gezakt. Mijn truitje, dat ik eronder had, was weliswaar niet zeiknat, maar ook allerminst droog.

30-6-2011 Egersund – Algard (74 km)

De Duitser van gisteren reed mij vanmorgen weer voorbij. Hij had in een hotelletje geslapen. Hij had overigens geen gelijk met zijn voorspelling voor het weer vandaag. Het was weliswaar droog, maar niet echt mooi. Het sleutelwoord vandaag was wind, NW-wind, dus tegenwind.
Dankzij de wind en een waterig zonnetje, begonnen mijn schoenen in de loop van de dag al een beetje te drogen. Toen kwam ik bij een tunneltje, omdat het fietspad van de ene kant van de weg overging naar de andere kant. Er stond wat water in het tunneltje maar ik dacht: Flink vaart maken en benen optrekken. Een kleine misrekening. Al snel stonden mijn voortassen tot halverwege in het water en dat remde mijn snelheid dusdanig af dat ik geen keus had. Daar stond ik tot halverwege mijn kuiten in het water. Gelukkig heb ik goede waterdicht fietstassen.
Het landschap had vandaag een aanmerkelijke verandering ondergaan. Vlak was het natuurlijk niet, maar het was meer glooiend. Mijn 1 heb ik (ondanks de stevige tegenwind) amper nodig gehad vandaag en bergop lopen was al helemaal niet nodig.
De Noorse automobilisten zijn fantastisch. Zelfs de beroepschauffeurs. Ze hebben er geen enkel probleem mee om stapvoets achter je te blijven rijden, als ze er niet met een ruime bocht langs kunnen omdat er een tegenligger aankomt. Ook op hele smalle weggetjes blijven ze – zonder te toeteren – stapvoets achter je rijden, totdat jij bereid bent om even de berm in te duiken, zodat ze er langs kunnen.

1-7-2011: Algard – Jorpeland (67 km)

Een van mijn do's in Noorwegen was de Preikerstolen. De Preikerstolen is een hoge uitstekende rots met uitzicht over enkele fjorden (google maar voor foto's). Deze do is wat mij betreft echter een don't geworden. Toen ik op mijn eerste Noorse veerpont voer was het duidelijk. De weergoden waren mij niet welgezind. De Preikerstolen was gehuld in bewolking, dus het had geen enkele zin om de klim naar boven (2 uur) te maken.
Verder is er niet veel gebeurd vandaag. Grauw en vrij fris weer, maar gelukkig droog. Wel mooie weggetjes met uitzicht op de fjorden. Ik vind het toch altijd iets speciaals hebben om langs het water te fietsen met aan de andere kant bergen of rotspartijen.
Ik ga zometeen wat internet-tijd kopen en kijken of het lukt om deze verslagen en mijn foto's van de eerste week wereldkundig te maken.

De foto's van de eerste week: https://picasaweb.google.com/Gerd.Caarls/ZuidNoorwegen2011?authkey=Gv1sRgCOOMp47-lfSQPA#