Warm, warmer

Van Casa Grande ben ik dus met een boogje ten zuiden om Phoenix heen gefietst. Na een dikke honderd kilometer fietsen terwijl het inmiddels boven de 30 graden was, kwam ik ten westen van Phoenix bij een RV Park met prachtige grote grasvelden. Nog niet eerder gezien. Normaal sta je hier op zand/grind en soms op grind van zulke scherpe steentjes dat je 's morgens weer blij bent dat het grondzeil van je tent nog heel is. Mooie grasvelden dus, maar ....."Sorry, we don't do tents". Mevrouw was niet te vermurwen en ook bij het volgende RV Park ving ik bot. Zij verwezen mij naar het White Tank Mountain Regional Park, maar dat was wel nog een kilometertje of twintig verderop. Daar toch maar heen gefietst en hoewel het eigenlijk vol was, werd er nog een plekje voor mee gevonden, waar ik mijn tent kon opzetten aan de voet van een Saguaro-cactus. Over Saguaro's gesproken. Ik had verteld dat ik naar Saguaro National Park was geweest en daar mocht ik $5,= toegang betalen. Twee dagen later fietste ik ongeveer 65 km langs Highway 79 richting Florence en langs deze hele weg stond het aan beide kanten vol met Saguaro's, geen honderden, maar duizenden en zomaar gratis in 't wild.
Van het White Tank Mountain Park ben ik naar Wickenburg gefietst. Een omweg maar ik wilde niet de hele tijd langs de Interstate 10 fietsen. Een vrij korte etappe, maar de extreme hitte (hoog in de 30 graden) maakte hem zwaar. Daar de Tourist Info werd ik verwezen naar een terrein van de stad aan de rand van de stand, waar heel uitdrukkelijk stond dat er geen tenten mochten staan, maar alleen kampeer-voertuigen met volledige voorzieningen. Er was ook geen enkele voorzieing aanwezig. Ik was inmiddels echter zo aangeslagen door de hitte dat ik - nadat ik van een kampeerder had gehoord dat hij nooit controleurs had gezien - gewoon mijn tent heb neergezet. Daarna ben ik in mijn tent - waar het ook algauw bloedheet was want schaduw was er ook niet - neergeplofd en ik heb de hele middag uitgeteld in mijn tent liggen lezen. Pas toen de zon onder was, kwam ik weer een beetje tot mezelf.
De volgende dag ben ik om vijf uur opgestaan, zodat ik om zes uur - toen het licht werd - kon gaan fietsen. De eerste uren was het heerlijk fietsen, maar rond toen rond het middaguur de temperatuur en de tegenwind toenam, heb ik bij de eerste gelegenheid mijn bivak maar weer opgeslagen.
Vandaag ben ik weer heel vroeg begonnen en ik ben inmiddels net over de Californische grens en ik ga zometeen een RV Park opzoeken.
Gerd
(Ik was bang dat dit verslag in cyber-space was opgeslokt, maar het bleek er twee dagen later nogte staan, dus alsnog).