IJs op mijn tent

Het was dus koud. De dag na mijn vorige bericht stond er 's morgens zelfs ijs op mijn tent.
Inmiddels is het weer inderdaad verbeterd en ben ook al ruimschoots in Nieuw Mexico beland. Daar ben ik eerst naar Carlsbad geweest. Bij Carlsbad is een heel groot ondergronds grottencomplex waar ik in geweest ben. Zeker voor iemand - zoals ondergetekende die nog nooit in zo'n grottencomplex is geweest - was het heel indrukwekkend. Er was ook de mogelijkheid om onder begeleiding van een gids nog dieper de grotten in te gaan, maar na een uur of twee in het vrij toegankelijke gedeelte van de grotten vond ik het wel mooi geweest.
Daarna moest ik een flinke - maar mooie -omweg maken om hier te komen. De kortste weg hier naartoe was namelijk een weg van ongeveer 120 mijl zonder een voorziening (laast staan slaapplaats). Ik heb een omweg gemaakt via in eerste instantie Roswell. Roswell is wereldberoemd (volgens Roswell) in verband met een ufo-waarneming in de vijftiger jaren. Voor mij was het minder prettig. Ik was er op zondag, mijn voorraad pils was op en wat bleek. Het stadsbestuur van dit plaatsje had in al haar wijsheid besloten dat de verkoop van alcohol op zondag verboden was. Dus geen slaapmutsje voor mij.
Mijn volgende stop was Ruisodo. Mijn mooiste fietsdag tot nu toe grotendeels door een vrij groene vallei, maar ook flink klimmen (en mijn tweede lekke band). Op deze dag ontmoette ik ook voor het eerste twee andere fietsers. De eertste passeerde mij met zijn racefiets op een van de eerste klimmetjes van die dag. Op de top hebben we even staan kletsen. Hij woonde in Roswell en maakte zijn dagelijkse fietstochtje naar de top, waar hij weer omkeerde. De tweede "fietser" werd door mij gepasseerd. Het was kennelijk een zwerver die liep met een fiets en een of ander krakkemikkig aanhangertje erachter. Ik ben wel even gestopt om een praatje te maken, maar het was zo'n spraakwaterval dat ik er amper tussen kwam. Toen ik weer doorgefietst was, realiseerde ik mij dat ik nog niet eens wist waarom hij niet fietste maar liep. Ruisodo is vrij toeristisch plaatsje met een paardenrenbaan en een casino, maar ook met mooie bossen en wandelroutes. Ik was eigenlijk van plan daar maar eens een dag pauze te houden, maar het was weer de kou die mij daarvan weerhield. Vannacht en vanmorgen was het namelijk weer heel koud. Deze keer was dat niet zo bijzonder, maar kwam het met name door de hoogte (6400 feet). Dus vanmorgen toch maar weer op de fiets gestapt om warm te worden. En warm werd ik inderdaad. Had ik gerekend op een afdeling dan viel dat behoorlijk tegen. De eerste 10 kilometer bleken een gestage klim te zijn tot uiteindelijk 7600 feet. Maar daarna mocht ik aan de lange afdaling beginnen.
Nu ga ik eerst boodschappen doen (mijn zonnebrandolie is op) en daarna naar de campground.
Cuneke - als ik voor zaterdag niet meer kan berichten - alvast een heel fijn, gelukkig, relaxend en verrassend sabbathical toegewenst.

Gerd