de langste dag

Eergisteren had ik mijn langste dag. 's Morgens om half acht vertrokken uit Proserpine. De eerste grote plaats was Bowen en die kwam na 66 km. Het ging als een trein: lekker windje mee, lekker weertje en - voor Australische begrippen - redelijk vlak. Voor half elf was ik al in Bowen. Volgens mijn kaart was de volgende plaats met een caravan park - Home Hill - 115 km verder. Dat leek mij wat ver. Bij het Tourist Information Centre in Bowen nagevraagd of er een caravan park was tussen Bowen en Home Hill. Nee, dat was er niet. Er was wel halverwege een picknick-terrein met toiletten, waar ik eventueel mijn tent op kon zetten. Toen merkte de betrokken medewerker op dat Home Hill volgens hem 90 km verder was. Ik vroeg natuurlijk hoe dat zat en toen zijn we het precies na gaan kijken en het bleek 100 km te zijn. Ik heb toen maar besloten om op weg te gaan en - halverwege - te kijken of ik Home Hill zou kunnen halen. Wel moest ik eerst nog even in Bowen boorschappen doen voor het geval ik inderdaad op het picknick-terrein zou moeten kamperen. Daarna op weg gegaan. Het bleef met een lekkertje vaartje gaan. Halverwege kwam ik langs het picknick-terrein en ik besloot door te rijden. Wie schets mijn verbazing als ik tien kilometer verder langs een caravan park kom. Bovendien had dit caravan park een winkel met een vergunning (wat erg ongebruikelijk is). Ik had er dus alles kunnen kopen: eten en koud bier. Maar ja, ik had zo hard doorgefietst dat het nog pas half drie was toen ik langs dit caravan park kwam. Dus besloot ik toch maar door te fietsen naar Home Hill. Daarme werd dit mijn langste dag, althans wat betreft de gefietste afstand. Ik was uiteindelijk wel ruim op tijd - om ongeveer vier uur - in Home Hill. Op mijn teller stond een afgelegde afstand van 180 km.
Gerd