Icefields Parkway II

Ik was gebleven bij de bourbon. De volgende dag was het wel weer mooi weer en toen ben ik naar Jasper gefietst. Omdat ook de voorspelling voor de volgende dag goed was, heb ik maar besloten geen dag in Jasper te blijven en de volgende meteen zuidwaarts te gaan. Het weer was de volgende inderdaad zo mooi dat ik het niet kon laten om te stoppen met fietsen. Om kwart voor vier reed ik de laatste overnachtingsmogelijkheid voor de Columbia Icefields voorbij. Ik wist natuurlijk wel dat ik dat eigenlijk niet had moeten doen, want ik had al de hele dag geklommen en de zwaarste stijgingen zouden nog komen. Maar ja, Gerd is eigenwijs. Ik heb het wel geweten. Het was behoorlijk afzien op het eind om de campground te bereiken. Voor het eerst in deze vakantie heb ik ook enkele stukken bergop moeten lopen.
Maar ik heb het gered.
De volgende dag was ik bij het Icefield Centre gaan ontbijten. Toen ik op weg naar mijn fiets was, hoorde ik een medewerker van de informatiebalie tegen iemand anders zeggen dat er een thunderstorm aankwam. Toch maar even nagevraagd: Er kwam inderdaad een zwaar onweer aan en die medewerker adviseerde me dan ook met klem een uur of twee te wachten. Er was wel wat te doen in het Icefield Centre: een tentoonstelling over gletschers, een souvenierwinkel om in rond te kijken, toch maar wat ansichtkaarten versturen. Maar ja, na verloop van tijd heb je alles gezien en wordt dat rondhangen toch wel saai. Het onweer viel uiteindelijk nog wel mee. Het was meer een stevige regenbui. Uiteindelijk was het 1 uur voor ik vertrokken was. De rest van de dag was het echter mooi weer en ik bereikte uiteindelijk toch de campground die ik gepland had.
Nog een dag fietsen en de Icefields Parkway was voorbij.
Het verslag lijkt wel erg veel alleen over het weer te gaan. Dat speelde ook wel een rol. Maar alles bij elkaar was het toch vooral een heel mooie weg om te fietsen. Maar ja, als ik pagina's vol kon schrijven over hoe mooi het was, was ik wel schrijver geworden.
Inmiddels ben ik een beetje met de rem op aan het fietsen om niet voor donderdag in Calgary te zijn. Dat schijnt namelijk geen leuke stad te zijn, met wel een dure camping. Gisteren heb ik me laten verleiden om heel veel onverhard te fietsen. Eerst van de camping naar Banff zelf. Het leek een leuke fietsroute, maar het werd steeds zwaarder. Uiteindelijk kwam ik bij zo'n steil stuk dat ik mijn tassen en mijn fiets in 3 keer naar boven en beneden moest sjouwen. Verderop kwam er gelukkuig net een stel wandelaars langs die mij konden helpen mijn fiets omhoog te duwen. Het was uiteindelijk ruim over 10-en voordat ik Banff aan het ontbijt zat.
Later besloot ik toch weer een onverhard pad te nemen naar een backcountry campground 6 kilometer buiten Banff. Toen ik daar aankwam, vond ik het zo niks, dat ik maar besloot door te fietsen naar Canmore, waar ik nu ben. Het werd een behoorlijke worsteling met veel stijgingen en dalingen en stukken die ik moest lopen omdat er teveel losliggend gravel was. Uiteindelijk begon het ook te regenen. Het was bij zevenen toen ik in Canmore aankwam en ik was nat, koud en moe. Daarom besloot ik een hostel op te zoeken in plaats van de camping. Lekker geslapen.