Driemaal is scheepsrecht!

Australie is een van de weinige landen (met Nieuw Zeeland en Spanje) waar fietsers verplicht zijn een helm te dragen. Dus ook ik. De eerste keer dat ik mijn helm vergat was in Princetown. Ik had 's morgens ongeveer een kilometer gereden toen een auto mij achterop kwam en de chauffeur vroeg of ik mijn helm op de kampeerterrein had laten liggen. Ik greep - letterlijk en figuurlijk - naar mijn hoofd en - dat is typisch Australie - voor het goed en wel tot mij doorgedrongen was hoe stom ik was geweest, had de chauffeur zijn auto reeds gekeerd en gezegd "Rij maar door, ik ga hem wel even halen".
De tweede keer dat ik mijn helm vergat was de tweede dag in Sydney. Nu merkte ik het wel zelf, maar toen was ik al een uur onderweg naar het centrum en ik had dus weinig zin om terug te gaan. Ik ben dus die dag maar zonder helm blijven fietsen. Toen ik een andere fietser tegenkwam, heb ik wel even gevraagd of de politie in Sydney streng optrad tegen fietsers zonder helm. Volgens hem kreeg je normaal gesproken slechts een waarschuwing.
Gisteren was het voor de derde keer raak. 's Morgens was ik een half uur onderweg toen ik mij ineens realiseerde dat ik niets op mijn hoofd had. Even met mezelf gediscusseerd, doorrijden en een nieuwe kopen of terug. Maar ik had geen flauw benul hoe duur fietshelmen in Australie waren, dus toch maar terug. Op het Caravan Park aangekomen overal gezocht en rondgevraagd, maar geen helm te vinden. Ik reeds behoorlijk pissig, want wat denk je dan: gepikt. Toch nog maar eens heel goed nagedacht, wanneer ik het fietshelm voor het laatst gezien had. Gisterenmorgen niet, dat was al snel duidelijk. Uiteindelijk bedacht ik dat ik het fietshelm met zekerheid voor de laatste keer had gezien toen ik eergisteren ging internetten in de plaatselijke bibliotheek. Normaal hang ik mijn helm gewoon aan het stuur, maar bij de bibliotheek hingen wat opgeschoten jongelui rond, zodat ik het helm mee naar binnen had genomen. Na afloop had ik nog verschillende boodschappen gedaan, maar ik kon niet met zekerheid zeggen of ik mijn helm toen nog had. Dus eindelijk nog maar een uurtje door Casino gewandeld tot de bibliotheek om 10 uur open zou gaan. Mijn planning voor die dag was toch al in de soep gelopen. Jullie begrijpen het al om 10 uur ging de bibliotheek open en wat lag daar: mijn fietshelm. Uiteindelijk vertrok ik om 10 uur i.p.v. om half 8 uit Casino.
In eerste instantie wilde ik er maar een kort dagje van maken, maar toen ik om half twaalf in Kyogle voor het Caravan Park stond, heb ik toch nog maar even op de kaart gekeken. Ik had de dag ervoor op internet alle kampeermogelijkheden opgezocht en ik herinnerde mij een kampeerplaats in het Border Ranges N.P. die nog wel binnen fietsbereik lag. Dus ben ik toch maar doorgereden naar dat kampeerterrein. Deze rit bleek nog mee te vallen. Anders dan verwacht, was het redelijk vlak en zaten er alleen op het einde een paar flinke beklimmingen op dirt road in.
Maar ja, zoals gezegd. Driemaal is scheepsrecht! Vanmorgen moest ik de eerste tien kilometer over een dirt road rijden. Hoewel ik heel voorzichtig deed - misschien juist wel te voorzichtig - slipte ik tijdens een afdaling. Het leek geen noemenswaardig val, want ik stond al bijna stil toen ik viel. Maar ja, ik moet toch eens leren vallen, want ik kom bijna altijd ongelukkig terecht. Nu leek er in eerste instantie weinig aan de hand. Al snel bleek echter dat de shifter van mijn versnelling (het hendeltje waarmee je de versnelling kiest) verbogen was en niet meer goed werkte. Langzamerhand werd ook duidelijk dat ik een behoorlijk blauwe plek op mijn ribbenkast had. Kennelijk ben ik precies op dat hendeltje gevallen. De fietshandel in Beaudesert heeft mij niet kunnen helpen, maar hij vertelde mij dat er 30 kilometer verder een fietswinkel was die gespecialiseerd was in push-bikes. Daar ga ik dus morgenochtend maar langs, want ik vrees dat de shifter het derde onderdeel wordt dat vervangen moet worden. Als deze winkel mij ook niet kan helpen, zal ik waarschijnlijk toch naar Brisbane moeten, hoewel ik daar liever met een boogje omheen ga.
Gerd