Het luipaard en het stekelvarken

Dit is geen sprookje en het loopt dus niet goed af. Om een lang verhaal kort te maken: het luipaard doodde het stekelvarken en at het op.
Gisteren kwam ik om ongeveer 11.30 uur aan in Hazyview aan. Ik ging eerst maar eens kijken bij het aanbevolen boekingsbureau voor safari's naar het Krugerpark. De dame vertelde mij in eerste instantie dat zij nog slechts mogelijkheden het voor een safari voor vandaag 's middags. Ik wilde daar even over denken omdat ik had gelezen dat 's middags niet de beste tijd was. Toen ik een half uurtje later terugkwam, kwam zij ineens met de mogelijkheid van een nightsafari dezelfde dag van 14.00 tot 23.00 uur voor onegeveer hetzelfde geld (inclusief diner). Ik besloot dat te doen. Ik moest haasje repje naar mijn uiotgekozen nachtaccomodatie: mijn tentje opzetten: snel een douche en ik werd opgehaald. Daarna nog een stel opgehaald en onderweg naar (dacht ik) Krugerpark. In de haast had ik alles niet goed gelezen bleek achteraf. De safari ging naar een prive gebied niet net buiten het Krugerpark. Maar desondanks werd het een onvergetelijke ervaring. Ik heb niet zoveel tijd dus maak het kort. Nadat we nog bij daglicht o.a. veel impala's, buffels en een groepje van 6 olifanten hadden gezien (heel leuk van maar enkele tientallen meters afstand), werd het donker. De chauffeur had aan het begin van de tocht al sporen van een luipaard gezien en bleef daar kennelijk naar op zoek. Van de zog. Big 5 (olifant, buffel, leeuw, neushoorn en luipaard) is de luipaard het moeilijkst te ontdekken. Na enige tijd - voor mijn gevoel willekeurig rondrijden - was hij daar ineens: het luipaard en dat niet alleen hij was ook niet bezig een stekelvarken aan te vallen. Wij konden heel dicht bijkomen een het luipaard trok zich -buiten enig verstoord opkijken - ook helemaal niets van ons aan. Hij bleef een tijdje om het stekelvarken heen draaien en ineens was het: hap, hij had de keel van het stekelvarken doorgebeten. Hij was zelf ook niet helemaal ongeschonden uit de strijd gekomen. Hij begon eerst de verschillende stekels die in zijn lijf staken eruit te trekken en zijn bloedige wonden af te likken. Daarna sleepte hij het dode stekelvarken een stuk mee naar een andere plek en daar begon hij aan zijn maaltijd. Dat alles ander toeziend oog van de koplampen en schijnwerpers van inmiddels twee auto's. Zoals jullie zullen begrijpen heb ik heel wat foto's geschoten, maar in hoeverre zij geslaagd zijn weet ik nog niet. De omstandigheden waren niet bepaald ideaal.
Het was ieder geval zo'n bijzondere ervaring dat zelfs de gids/chauffeur en begeleidster (die voorop een stoel op de motorkap de schijnwerper bedient) helemaal euforisch waren en er niet over uitgepraat raakten dat ze zoiets nog nooit gezien hadden.
Inmiddels ben ik in een backpackershostel in Nelspruit. Daar ontmoette ik een Nederlands stel (Jolanda en Gerben) die mij uitnodigde om mee te gaan op een driedaagse toer met een gehuurde auto door het Krugerpark. Ik heb besloten dat te doen. Mijn fiets kan hier in het backpackershostel achterblijven (kriebel, kriebel, maar het zal wel goed gaan).