Openbaar vervoer, maar hoelang nog?

Gisteren en vanmorgen was het vrij druk op de weg. Daarom heb ik toch maar weer eens geprobeerd een omweg te vinden, die volgens mijn kaart zou moeten bestaan. Volgens mijn kaart moest ik hiervandaan naar een kustplaatsje genaamd Barceloneta. De weg daar naartoe ging nog. Hij was gedeeltelijk verhard en gedeeltelijk onverhard. Daarna kwam ik terecht in een visserplaatsje dat vrij uitgestrekt was en groten deels bestond uit een wirwar van paden ter breedte van een fietspad. Ik heb herhaaldelijk gevraagd naar het dorpje dat volgens mijn kaart het eerst volgende zou moeten zijn, maar als ik dan in de aangegeven richting ging, liep ik weer dood. Uiteindelijk heb ik begrepen dat ik kennelijk toch alleen met de boot naar dat plaatsje zou kunnen. Maar ja, dat was de bedoeling niet, want dan was er in dat plaatsje waarschijnlijk ook geen weg verder. Uiteindelijk heb ik dus maar rechtsomkeer gemaakt en ben ik teruggekomen naar deze plaats en heb ik hier maar een hotelletje gezocht. Het was overigens wel een leuke ervaring om rond te struinen in zo'n vrij geisoleerd vissersdorpje.
Over verkeer gesproken. De Filippijnen is met name een openbaar vervoerland. Treinen zijn er amper, maar voor de langere afstanden rijden er bussen. Voor de middellange afstanden en in de grote steden heb je de Jeepneys, die al even ter sprake zijn gekomen. Jeepneys rijden op vaste trajecten, maar hebben geen vaste halteplaatsen. Ze stoppen overal - en plotseling - om passagiers in of uit te laten stappen.
Het groots in aantal zijn de tricycles. Dit zijn fietsen of brommers met een zijspan. Zij zijn er in vele soorten en maten. Gemotoriseerd of niet dus. Geheel of gedeeltelijk of niet overdekt. Trycycles rijden niet altijd een vast traject, maar wel binnen een bepaald gebied. Als je verder wilt moet je overstappen op een andere tricycle. Als je het op straat ziet lijkt het een grote chaos, maar ik begrijp dat er wel allemaal regels en vergunning voor zijn.
Het lijkt echter onvermijdelijk dat er toch een verschuiving naar prive-vervoer gaat plaatsvinden. Je kan dat al zien bij de brommers en motoren. Het aantal daarvan is volgens mij binnen vrij korte tijd gigantisch aan het toenemen. Dat blijkt zowel uit het aantal (vrijwel) nieuwe brommers en motoren dat je op de weg ziet, als uit het aantal en de grootte van de winkels die ze verkopen. Overigens wie denk dat een brommer voor 1 of hoogstens 2 personen is, heeft het mis. Ik heb meer dan eens families van 5 op 1 brommer zien rijden.
Het aantal personenauto's is nu nog vrij beperkt, maar hoelang dat nog gaat duren?
Gerd