Biliran

Ik heb inmiddels het eiland Bohol met de Chocolate Hills gehad. De Chocolate Hills zijn ruim 1200 (elders las ik ruim 1700) mooi symmetrisch gevormde heuvels van 30 tot 50 meter hoog. In de zomer is de begroeiing bruin vandaar de naam. Volgens de legende zijn de heuvels ontstaan door de tranen van een reus met liefdesverdriet. De geologen hebben een minder poetische verklaring. Een ingewikkeld verhaal dat te maken heeft met koraal dat omhoog is gekomen, etc. Op een van de hoogste heuvels is een bezoekerscentrum met voorzieningen om de top te beklimmen en met een restaurant en een hotel. Ik heb daar overnacht. Nadat de bus met Koreaanse toeristen en enkele dagjesmensen verdwenen waren, was ik even bang dat ik de enige gast was. Ik vind dat altijd een beetje genant als je daar alleen bent en er loopt zo'n man of tien personeel rond. Gelukkig bleek later dat er ook nog een ander stel was.
De verwachting was dat ik van Bohol naar Leyte zou moeten oversteken in een grote pumpboat of bangka. De bangka is een vrij smalle houten boot vergelijkbaar met een gondel met aan beide kanten ver uitstekende drijvers die zorgen voor de stabiliteit op zee. Toen ik om 12 uur aankwam Ubay wist ik niet beter dan dat de bangka de volgende ochtend om onmgeveer 9 uur zou vertrekken, aldus mijn reisgids. Voor de zekerheid toch maar meteen even naar de haven om een en ander na te vragen. En wat bleek: een uur later zou een kleine roro vertrekken naar Leyte. Die heb ik toen maar genomen. Dat betekend dus voor mij geen overvaart met een bangka deze vakantie. Aan de ene kant misschien jammer. Aan de andere kant heb ik het niet zo op dergelijke vaartuigen, waarvan de zeewaardigheid ter discussie staat.
Vanmiddag ben ik na een afmattende dag fietsen - geen echt grote afstand, maar veel hitte en veel op en neer - aangekomen op het eilandje Biliran. Ik denk erover om hier maar een dagje te blijven en morgen te volstaan met wat kleine attracties (watervallen, terrasrijstvelden) in de directe omgeving.
Gerd